ΕΙΣΟΔΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΗ ΜΑΝΗ

ΜΕΛΙΣΣΑ, (ΕΙΣΟΔΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΥ)

Ο επιβλητικός ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου στο κέντρο της Μέλισσας,

ΜΕΛΙΣΣΑ, (ΕΙΣΟΔΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΥ)

Ο επιβλητικός ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου στο κέντρο της Μέλισσας,

ΚΑΡΥΟΥΠΟΛΗ (ΕΙΣΟΔΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΥ)

O Ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου, απέναντι από τον ιστορικό πύργο του Κοσονάκου. Ο Ναός περιλαμβάνει τοιχογραφίες του 19ου αιώνα και αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα όψιμης μεταβυζαντινής τέχνης της Μάνης (1749μ.χ.).

ΛΑΓΚΑΔΑ, (ΕΙΣΟΔΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΥ)

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΝΑΟΥ
Η ανέγερση του Ιερού Ναού των Εισοδίων της Θεοτόκου, στη Λαγκάδα, ξεκίνησε το 1908 και τελείωσε περίπου 10 χρόνια αργότερα το 1917-1918. Ο Ιερός Ναός χτίστηκε για να καλύψει την ανάγκη εκκλησιασμού του ανατολικού κυρίως τμήματος της κοινότητας, του λεγόμενου και “Πέρα Χώρα”, λόγω της μη ύπαρξης άλλης ευμεγέθους εκκλησίας στην περιοχή.
Η κοινότητα της Λαγκάδας, αριθμούσε τότε περί τους 700 και πλέον κατοίκους και ο υπάρχον Ιερός Ναός του Σωτήρος (πρώην Άγιος Βλάσιος), στη θέση ¨Μπλουτσιάνικα¨ , δεν επαρκούσε για τον εκκλησιασμό του Χριστεπώνυμου πληθυσμού.
Σύμφωνα με μαρτυρίες η ανέγερση έγινε και με υλικά από την κατεδάφιση του μοναδικού στρογγυλού οχυρωματικού πύργου “Γουλά”, ο οποίος βρίσκονταν στα σύνορα των οικιών Γιολδασέα και Κισκήρα και ανήκε στην οικογένεια των Μιχαλιτσιάνων. Τα μάρμαρα για την πρόσοψη τα μετέφεραν ¨τζαλωμένες¨ οι Λαγκαδιώτισσες και ¨τζαλωμένοι¨ οι Λαγκαδιώτες από την περιοχή “Σταυροπύργι και Παγανέα Βασιλαρέα”.
Πρωτομάστορες ήταν οι περίφημοι Λαγκαδιανοί αδελφοί ΚΟΤΤΕΑ, πασίγνωστοι στη γύρω περιοχή για την μαστορική τους τέχνη. Τότε έγινε και η διαμόρφωση του αυλόγυρου και γενικά του περίγυρου με την καλαίσθητη ¨διπλή περιμαρμάρωση¨ . Σήμερα διατηρείται μόνο η μία σειρά μαρμάρου. Αξίζει να επισημάνουμε ότι τότε φυτεύτηκε και η επιζούσα μέχρι και σήμερα ιστορική μουριά, η οποία δεσπόζει στο κέντρο του αυλόγυρου.
Με τα χρόνια η κεραμοσκεπή υπέστη φθορές και την επισκευή της επιμελήθηκε ο περίφημος και αξέχαστος συμπατριώτης μας, Ιωάννης Αρκουδέας (Σωκρατέας) , που άφησε το στίγμα του σε πολλές τέχνες.
Σήμερα η καμπανοκρουσία γίνεται με ηλεκτρονικό τρόπο. Λείπει όμως η περίφημη και μελωδική διπλοκαμπανοκρουσία από τον παπά Βασίλη Πλαγιαννάκο, τον παπά Κυριάκο Βαχαβιόλο και τον παπά Γαλέα. Ξέχωρη παρουσία ήταν η άγια μορφή του παπά Γιώργου Θεάκου όπως και του μόνιμου καντηλανάφτη Διογένη Καράμπελα. Μορφές άξιες σεβασμού και επισήμανσης είναι και οι ιεροψάλτες Γιώργος Βαχαβιόλος , Παναγιώτης Δημακουλέας, Νικόλαος Ζαχαρέας, Παναγιώτης Κωνσταντινέας και Νικόλαος Γιολδασέας των οποίων ο ήχος της φωνής τους θα αντηχεί πάντα στην εκκλησία μας και την καρδιά μας!
Εντός του Ιερού Ναού της Παναγιάς μας, φυλάσσεται σε ασημένια λάρνακα, τμήμα της Ιερής Κάρας του Φωτιστού εν Χριστώ της Μάνης Οσίου Νίκωνος του Μετανοείτε για τον οποίο η παράδοση λέει ότι εκοιμήθη στην Λαγκάδα και ο τάφος του βρίσκεται στο Μοναστήρι του Προφήτη Ηλία που ανήκει στην Ενορία της Λαγκάδας.

Τα τελευταία πέντε χρόνια η εκκλησιαστική επιτροπή με την αμέριστη αρωγή των Λαγκαδιωτών ολοκλήρωσε την αγιογράφηση του Ιερού Ναού, ανακατασκεύασε το δάπεδο, αναπαλαίωσε και συντήρησε το Δεσποτικό, το Προσκυνητάρι, τις πόρτες του Ιερού και το Τέμπλο. Αντικατέστησε τη φθαρμένη από τον χρόνο σκάλα που οδηγεί στον γυναικωνίτη με καινούργια ξύλινη και προέβη σε ολοκληρωτική συντήρηση του γυναικωνίτη.
(Nicole Zacharea από ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΑΓΚΑΔΑΣ ΜΑΝΗΣ)

(το φωτογραφικό υλικό παραχώρησε ο Σύλλογος Λαγκάδας Μάνης)

ΠΡΟΑΣΤΙΟ, ΕΙΣΟΔΙΑ

Από το βιβλίο του Γ.Α. Μαραβελέα "Πραστείο: Μια αγνοημένη μικρογραφία του Μυστρά, Ιστορικό αφήγημα", Αθήνα 1971.
Είναι η σημερινή ενοριακή εκκλησία του Πραστείου και χτίστηκε κατά την πρώτη δεκαετία του αιώνα μας. Για την οικοδόμησή της χρειάστηκε να κατεδαφιστεί παλαιότερη εκκλησία των Εισοδίων, από την οποία διατηρήθηκε μόνο το μεγαλόπρεπο καμπαναριό της ύψους 40 μέτρων περίπου, το οποίο αποτέλεσε και τη βορειοδυτική γωνία της καινούριας εκκλησίας. Ο R. Traquair, που πέρασε από το χωριό την εποχή αυτή, μας πληροφορεί σχετικά με την καινούρια εκκλησία και το καμπαναριό της παλιάς τα εξής:
«…Στο κέντρο της κωμοπόλεως χτίζεται τώρα μια εκκλησία, σε ρυθμό που δείχνει, ότι οι βυζαντινές οικοδομικές παραδόσεις δεν έχουν λησμονηθεί. Στο βορειοδυτικό μέρος υψώνεται το κωδωνοστάσιο της παλαιότερης εκκλησίας. Είναι του ίδιου τύπου με τα αλλά κωδωνοστάσια της περιοχής, αλλά πολύ ανώτερο ως προς το σχέδιο και τη μεγαλοπρέπεια της κατασκευής. Υπάρχουν σ’ αυτό πέντε επάλληλες στοές μέχρι την κωνική στέγη. Η χαμηλότερη έχει ένα άνοιγμα και πάνω απ' αυτό βρίσκονται τρεις άλλοι όροφοι με διπλά αψιδωτά ανοίγματα. Σε κάθε πρόσοψη υπάρχει ένα μικρό στρογγυλό παράθυρο. Η πέμπτη βαθμίδα έχει μόνο έναν απλό φεγγίτη. Σε κάθε ποδιά παραθύρου και σε κάθε κλείσιμο κύκλου της σκάλας το οικοδόμημα του κωδωνοστασίου ακουμπά σ' ένα στήριγμα στεφανιαίο. Τα στηρίγματα αυξάνονται καθώς υψώνεται το κωδωνοστάσιο, έτσι ώστε να σχηματίζουν ένα μεγαλοπρεπές κτίριο. Στα κτίσματα αυτά παρατηρούμε ένα τοπικό παραδοσιακό ρυθμό, βασισμένο στην παλιά βυζαντινή σχολή και επηρεασμένο δυτικά από την Ιταλία και ανατολικά από την Τουρκία. Η δομή όμως και τα σχέδια παραμένουν βυζαντινά».
Δεν έχουμε καμιά ένδειξη για την παλιά εκκλησία των Εισοδίων, που θυσιάστηκε για να κτιστεί η καινούρια. Το μόνο που ξέρουμε από τους παλαιότερους κάτοικους του χωριού, που ζούσαν την εποχή που χαλάστηκε, είναι ότι ήταν ιστορημένη, όπως άλλως τε και όλες οι άλλες. Οι ίδιοι διηγούνται, ότι μετά την κατεδάφισή της οι πέτρες μεταφέρθηκαν από τους μαθητές και χτίστηκε μ' αυτές ο μαντρότοιχος του σχολείου. Ακόμη ότι για πολλά χρόνια, οι διαβάτες που περνούσαν έξω από το σχολείο, έβλεπαν στον τοίχο του τις μορφές των αγίων και τις άλλες τοιχογραφίες.
Από τις αγιογραφίες της παλιάς εκκλησίας το μόνο πού σώζεται σήμερα στο ύψος της πρώτης στοάς του καμπαναριού, είναι οι αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ. Βρίσκονται ζωγραφισμένοι εκεί σε υπερφυσικό μέγεθος και είναι του ίδιου τύπου μ' αυτούς πού συναντήσαμε μπροστά από την εκκλησία της Αγίας Τριάδας. Στην παράσταση αυτή εικονίζεται και ένας αμαρτωλός, ξαπλωμένος κάτω από τα πόδια του αρχάγγελου Μιχαήλ, ο οποίος τον πατά, στο λαιμό1.
Το καμπαναριό της εκκλησίας των Εισοδίων, καθώς και το άλλο που συναντήσαμε στην εκκλησία του Άγιου Νικολάου, έπαθαν φθορές και ρήγματα, από ένα ισχυρό σείσμα που συγκλόνισε την περιοχή στα 1926. Επισκευάστηκαν και στερεώθηκαν και τα δύο, αλλά κακότεχνα, γιατί οι τεχνίτες που χρησιμοποιήθηκαν στην επισκευή τους, δεν ήσαν ειδικευμένοι σε τέτοιες εργασίες.
Όσο για την καινούρια εκκλησία, είναι από πολλά χρόνια ολοκληρωμένη και αποτελεί τον ενοριακό ναό του χωρίου. Δεν έχει όμως καμία αγιογράφηση, γιατί το κόστος της σήμερα έχει αυξηθεί, αντίθετα προς το θρησκευτικό αίσθημα που έχει υποχωρήσει. Έχει πενιχρή εσωτερική διακόσμηση, χωρίς κανένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, έκτος του ότι έχουν συγκεντρωθεί και φυλαχτεί εκεί μερικές από τις φορητές εικόνες των παλαιότερων εκκλησιών, που σώθηκαν από τη φθορά του χρόνου και τις αρπακτικές διαθέσεις των αρχαιοκαπήλων.

ΤΣΕΡΙΑ ΜΕΣΣΗΝ (ΕΙΣΟΔ ΘΕΟΤΟΚΟΥ στο ΖΑΧΑΡΙΑ (Λιμπόχοβα)

ΒΕΡΓΑ (ΕΙΣΟΔΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΥ)

Μονοκάμαρος ενοριακος ναός (11.25 Χ 5.25μ) στην κεντρική πλατεία του χωριού. Επιγραφή εντοιχισμένη στη δυτική πρόσοψη αναφέρει τη χρονολογία 1842. Αξιόλογο το ξυλόγλυπτο τέμπλο που διατηρεί ακέραιη την επίστεψη με το σταυρό, τα λυπηρά, δράκοντες, αμφορεις και καλάθια με άνθη. Τα τύμπανα των τόξων καλυπτουν παραστάσεις Χερουβείμ.
Το τέμπλο της Άνω Βέργας ακολουθεί πιστά τη διάταξη το είδος και την τεχνική του διακόσμου, τον τύπο που απαντά και σε άλλους ναούς όπως τους Αγίους Θεοδώρους του Κάμπου Αβίας και την Κοίμηση της Θεοτόκου στο Σταυροπήγιο.
Η αξιολογότερη εικόνα στο ναό (0.88 Χ 0.60μ) παριστάνει φτερωτό τον Ιωάννη Πρόδρομο σε μετωπική στάση, εικονίζεται μέχρι τα γόνατα, κρατάει σταυρό στο αριστερό και ευλογει με το δεξί χέρι.
Σύμφωνα με μαρτυρία των κατοίκων στα νότια του ναού υπήρχε νεκροταφείο και εκκλησία και σώζεται τμήμα τοίχου και δύο παραστάδες.

ΒΕΡΓΑ, ΕΙΣΟΔΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΥ


Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΣΣΑΒΑ

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΣΣΑΒΑ


Δεν υπάρχουν σχόλια: