Κυριακή 4 Ιουνίου 2017

Αγίου Πνεύματος, Αγία Τριάδα

5 / 6 / 2017  

Τι γιορτάζουμε του Αγίου Πνεύματος.
Το Άγιο Πνεύμα είναι η μία από τις τρεις μορφές του Θεού μαζί με τον Πατέρα και τον Υιό. Στην ουσία οι τρεις μορφές μαζί αποτελούν την Αγία Τριάδα.
Σύμφωνα με την Ορθόδοξη εκκλησία εκπορεύεται μόνο από τον Πατέρα, ενώ οι Καθολικοί πιστεύουν ότι εκπορεύεται και από τον Υιό. Αυτή μάλιστα είναι μια από τις μεγαλύτερες διαφορές Ορθοδόξων και Καθολικών.
Εμφανίστηκε κατά τη Βάπτιση του Ιησού με τη μορφή περιστεριού και την Πεντηκοστή με τη μορφή "πύρινων γλωσσών" οι οποίες κάθισαν στα κεφάλια των μαθητών του Χριστού χαρίζοντας τους φώτιση.
Έτσι η γιορτή αυτή συμβολίζει τη λήψη του Αγίου Πνεύματος από όλους εμάς προκειμένου να μας φωτίσει και να μας καθοδηγήσει.
Η γιορτή του Αγίου Πνεύματος πέφτει πάντα μια μέρα μετά την Κυριακή της Πεντηκοστής, δηλαδή πάντοτε ημέρα Δευτέρα, ακριβώς 50 μέρες μετά την Κυριακή του Πάσχα.
Η ημέρα του Αγίου Πνεύματος δεν είναι επίσημη αργία για όλους. Λέγεται ότι εκείνη την ημέρα δεν εργάζονται οι άνθρωποι του πνεύματος.
Στην πραγματικότητα, η συγκεκριμένη μέρα είναι επίσημη αργία μόνο για όσους εργάζονται στο Δημόσιο. Αυτό σημαίνει ότι όσοι απασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, εργάζονται κανονικά.


Σάββατο 3 Ιουνίου 2017

Το Ψυχοσάββατο του Ρουσαλιού



Το Ψυχοσάββατο του Ρουσαλιού

«Όλα τα Ψυχοσάββατα

να ’ρτουν και να περάσνε,

του Ρουσαλιού το Σάββατο

μην έρτη, μην περάση».


Το Σάββατο πριν από την Πεντηκοστή το αποκαλούν Σάββατο του Ρουσαλιού .
Η ονομασία Ρουσαλιού σχετίζεται με μια παλαιά λατινική εορτή στην οποία οι πιστοί έφερναν ρόδα(Rose) τριαντάφυλλα για να τιμήσουν τις ψυχές των νεκρών.

Στο Ψυχοσάββατο του Ρουσαλιού εμπλέκονται και πάρα πολλές αρχέγονες δοξασίες.
«Τοιαύτη πανήγυρις αλλό­κοτος εστί και τα λεγόμενα ρουσάλια, τα μετά το Άγιον Πάσχα από κακής συνηθείας εν ταις έξω χώραις γενόμενα».

Οι γυναίκες συνηθίζουν να φτιάχνουν κόλλυβα για τους νεκρούς.Σύμφωνα με την παράδοση οι ψυχές αυτό το Ψυχοσάββατο δεν το επιθυμούσαν γιατί έπρεπε να επιστρέψουν στην κατάσταση που βρισκόντουσαν πριν την Ανάσταση και για αυτό ήταν πολύ λυπημένες.

Την περίοδο που μεσολάβούσε από το Πάσχα έως και τη Κυριακή της γονατιστής) οι ψυχές κάθονταν πάνω στα δένδρα και στα βλαστάρια του αμπελιού.
Για το λόγο αυτό απέφευγαν να κόψουν βλαστάρια, πριν από τη γιορτή της Πεντηκοστής.Φοβόντουσαν, μήπως οι ψυχές πέσουν από τα κλαδιά και τα βλαστάρια και ταλαιπωρηθούν.

Απέφευγαν ακόμα και να ξεραχνίσουν.Πίστευαν ότι οι ψυχές έβρισκαν καταφύγιο στους ιστούς της αράχνης και δεν ήθελαν να τις ενοχλήσουν.

Συνήθιζαν να μην αφήνουν ρούχα έξω από το σπίτι μετά τη δύση του ήλιου. Το Σάββατο πριν από την Πεντηκοστή απέφευγαν πλύνουν και να ράψουν. Έλεγαν πως αν έπλεναν θα ταλαιπωρούσαν τις ψυχές ενώ αν έραβαν, θα τις τρυπούσαν.

Την ημέρα αυτή οι πιστοί μοιράζουν κόλλυβα ή “συγχώρια” για τη συγχώρεση των ψυχών.
Το Σάββατο του Ρουσαλιού ο λαός μας το θεωρεί μαύρο και βαρύ γιατί οι ψυχές[2] αναγκάζονται να γυρίσουν στον κάτω κόσμο.Για το λόγο αυτό το Σάββατο του Ροσαλιού είναι μια μέρα θλίψης και περισυλλογής.
Ευαγγελία Χ.Λιάπη